Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Μια αγάπη για το καλοκαίρι............

Η αλήθεια είναι ότι φλέρταρα μαζί του πολύ καιρό.
 Ένιωθα πολύ παράξενα και διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. 
Ώσπου φέτος το καλοκαίρι δεν άντεξα.
Αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου.
Ξεκίνησα τρίβοντας ένα ........................
Αχ! αχ! αχ! πονηρούλες μου. Καλέ που πήγε το μαυλό σας;
Τι νομίσατε; Δεν κάνω τέτοια εγώ. Είμαι "κορίτσι" από σπίτι.
Παντρεμένη γυναίκα με δυο παιδιά.
Για το τριβείο μου μιλάω φυσικά.
Όταν το πήρα στα χέρια μου δεν άφησα σανίδα για σανίδα ανεκμετάλλευτη.
 
Πραγματικά ένιωσα υπέροχα. Έτριψα ότι ξύλινο υπήρχε, και σκοπεύω να συνεχίσω γιατί ο χρόνος ήταν λίγος και δεν πρόλαβα. Αφήστε που έπρεπε να "ζωγραφίσω" κι όλας.
 
Ξεκίνησα από ένα παλιό κρεβάτι.
Έτριψα, στόκαρα, ξανάτριψα και ξανά και ξανά ώσπου το έφερα σε αυτή τη μορφή.
 


Το πέρασα με κάσσια για να δημιουργήσω τα νερά του ξύλου
 και άρχισα να ζωγραφίζω.
 
Το κεφαλάρι είναι τελικά υπερβολικό,
θα πρέπει του χρόνου το καλοκαίρι να το ξαναφτιάξω.
 
Το κάτω μέρος όμως το λατρεύω.
Πιστεύω πως είναι καταπληκτικό.
 


Όταν πάω στο χωριό θα το φωτογραφίσω στημένο
για να το δείτε καλύτερα.
 
 

 
 
 

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Οι φωνές είναι το νέο ξύλο

Σήμερα το πρωί κάνοντας μια βόλτα στη γειτονιά, διάβασα αυτό.
Είναι αυτά που δεν θέλω να κάνω κι όμως πολλές φορές κάνω.
Θα το τυπώσω να το έχω στο ψυγείο μου να το βλέπω συνέχεια.
Θα γίνει κάτι σαν "θεραπεία" για τις δύσκολες μέρες των τεντωμένων νεύρων.
Κάντε το ίδιο αν έχετε κι εσείς τέτοιες μέρες και
τα λέμε σχετικά σε 2-3 μήνες, να δούμε τα αποτελέσματα.
 

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Λίγο ακόμη καλοκαίρι


Ας κάνει ο καιρός τα δικά του. Εμείς επιμένουμε καλοκαιρινά με μια καπνοθήκη κι μια αναπτηροθήκη με μωβ λεπτομέρειες
από τη Νικολέττα

Posted by Picasa
και με βραχιόλια φιλίας από την Ίλια
 
 




Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Κολατσιό για παιδιά και μεγάλους

Σας το έχω ξαναπεί. Δεν είμαι εγώ για πολλά-πολλά. Στην κουζίνα σπάνια θα φτιάξω κάτι παραπάνω από το απαραίτητο καθημερινό φαγητό. Ίσως κανένα γλυκάκι, έτσι για τη λιγούρα.
Από τότε όμως που ξεκίνησε η μικρή το σχολείο και πρέπει να έχει καθημερινά μαζί της υγιεινό κολατσιό, όπως μας τόνισε και η δασκάλα, άρχισε το άγχος του τί θα της ετοιμάσω. Καλό το τοστ, δε λέω, αλλά και κάθε μέρα δεν πάει. Της έβαλα φρούτο τη μια μέρα, κριτσίνια με τυρί την άλλη, αυγό την επόμενη, ένα υγιεινότατο κρουασάν την μεθεπόμενη και πάει λέγοντας.
Κάποια στιγμή κόλλησα. Τί άλλο να φτιάξω.
Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω μια πίτα.
Ε λοιπόν, και μόνο στη σκέψη να ανοίξω φύλλο άρχισα να κουράζομαι.
 Έλα όμως που ήθελα να φτιάξω κάτι διαφορετικό.
Και τότε θυμήθηκα που κάποτε είχα φτιάξει καταπληκτικά ζαμπονοτυροπιτάκια με ζύμη κουρού.
Σας δίνω τη συνταγή γιατί πραγματικά είναι τόσο απλή και εύκολη
 που εγώ παρά τη τεμπελιά μου φτιάχνω μια φορά την εβδομάδα.
Περιττό να σας πω ότι δεν βγάζουν 3η μέρα.
Για τη ζύμη θα χρειαστείτε : 1 κεσεδάκι γιαούρτι, 1 κεσεδάκι αραβοσιτέλαιο, λίγο αλάτι, 1 φαρίνα (ή 500γρ. αλεύρι μπλε και 1 κ.γλ. μπέικιν). Με τα υλικά αυτά θα βγούν περίπου 20 κομμάτια.
Ανακατεύετε σ'ενα μπωλ γιαούρτι, λάδι, αλάτι και ρίχνεται το αλεύρι λίγο-λίγο να γίνει μια ζύμη απαλή και εύπλαστη. Συνήθως το παίρνει όλο. Αν σας πέσει πολύ αλεύρι και η ζύμη σας σκληρύνει, μην πανικοβληθείτε. Βάλτε λίγο χλιαρό νεράκι και ζυμώστε το. Αφήστε το με το μπωλ σκεπασμένο για περίπου 1 ώρα να ξεκουραστεί. Αυτό το κάνουμε για να μπορούμε να το πλάσουμε ευκολότερα. Τώρα, αν βιάζεστε πλάθεται αμέσως. Αυτά που σας λέω είναι δοκιμασμένα, τα έχω κάνει και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
 
                                                                      Χωρίζουμε τη  ζύμη σε μπαλάκια και ανοίγουμε κάθε μπαλάκι με τα δάχτυλά μας σε μικρό φύλλο. Εγώ έχω αυτό το γκατζετάκι μου με βοηθάει στο να είναι όλα τα πιτάκια ίδια.
 
 
Αν δεν το έχετε, παίρνετε ένα ποτήρι στο μέγεθος που θέλετε, κόβετε το φυλλαράκι και το κλείνετε με το πηρούνι.
 
Tip: Μην κάνετε πολύ λεπτό το φύλλο γιατί θα σκάσει στο ψήσιμο.
 
 
 
 
 
Για τη γέμιση : Αυτά που σας δείχνω είναι ζαμπόν-τυρί και λίγη μπεσαμέλ που περίσσεψε από το παστίτσιο της Κυριακής. Της έβαλα λίγο τριμμένο τυρί και ζαμπόν για τοστ. Θα μπορούσε να είναι με κιμά ή με κοτόπουλο. Μπορεί να είναι σπανάκι, φέτα με ανθότυρο, τραχανάς με φέτα που περίσσεψε από χθες, και ότι άλλο τραβάει η όρεξή σας.
 
Tip : Τη γέμιση που περισσεύει την κρατάμε στη κατάψυξη για την επόμενη φορά.
 
Αφού ανοίξουμε το φυλλαράκι βάζουμε στο κέντρο ένα κουταλάκι του γλυκού γέμιση και το κλείνουμε.
 
Αραδιάζουμε σε ταψί που έχουμε καλύψει με λαδόκολλα και ψήνουμε 20΄-25΄ σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C.
 
Αν θέλουμε τα αλείφουμε με αυγό.
 
 
 
Αφήνουμε τα πιτάκια μας σε σχάρα να κρυώσουν και .......................
 
 
 
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ
 
 
 
 
 
 
Περιμένω τις εντυπώσεις σας όταν τα φτιάξεται και βέβαια προτάσεις για γέμιση, αλμυρή ή/και γλυκιά. 

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Χρώμα για τους φίλους



Παρ'ολο που τις τελευταίες μέρες ο καιρός μας δείχνει ότι πλησιάζει ο χειμώνας, εμείς επιμένουμε καλοκαιρινά με μερικά απλά πολύχρωμα βραχιόλια/κολιέ