Ήρθε και ο Μάιος, ο μήνας των λουλουδιών. Σαν παιδί, ήμουν από εκείνα τα τυχερά, που παρόλο που μεγάλωνα στην πόλη, είχαμε μια τεράστια αυλή γεμάτη με δέντρα, πολλές γλάστρες με λουλούδια και μια τεράστια κληματαριά με αγιόκλημα. Έτσι, πάντα την πρωτομαγιά φτιάχναμε ένα μεγάλο στεφάνι, το οποίο, ξερό πια, καιγόταν στις φωτιές του Αη-Γιαννιού, που άναβαν σε όλες τις γειτονιές.
Ανασύροντας αυτές τις μνήμες από την παιδική μου ηλικία, σήμερα το πρωί έφτιαξα ένα στεφάνι, σε συνεργασία φυσικά με την Έρη μου, από μοσχοβολιστό αγιόκλημα (δεν θα μπορούσε να λείπει από το κτήμα μας), γλυκόξινη αρμπαρόριζα, βελούδινα τριαντάφυλλα, παιχνιδιάρικο κατιφέ και γεράνι.
Χαίρομαι που κατάφερα, μετά από πολλά χρόνια, να βρίσκομαι στην εξοχή αυτή τη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου